Prosty przepis na makaron z warzywami

Ten prosty przepis na makaron z warzywami jest do zrobienia w 10 minut, na dodatek możecie go modyfikować w zależności od tego, co znajdziecie w domu. Nie może w nim zabraknąć kilku składników takich jak: cebula, koncentrat pomidorowy, wino i zioła, ale reszta to pole do Waszej fantazji ! Jest zachwycająco smaczny i prosty ! Dobry przepis na czas kryzysu, kwarantanny i oszczędności.

Jeśi szukacie innych smaków – możecie wybrać się w stronę Azji i zrobić Makaron z masłem orzechowym

Prosty przepis na makaron z warzywami
Prosty przepis na makaron z warzywami

Składniki (na 1 osobę)

  • 75g suchego makaronu (świderki, rurki, papardelle itp)
  • 2 łyżki oliwy z oliwek
  • 3 gałązki selera naciowego
  • pół papryki
  • 1 cebula, ew. czosnek – kilka ząbków
  • 100 ml wytrawnego wina (kolor obojętny)
  • pół szklanki wody
  • 1 łyżeczka ziół prowansalskich (lub chociaż tymianek i oregano)
  • 2 łyżeczki suszonego estragonu
  • 3 łyżki oliwy z oliwek extra vergine
  • 100g (pół małego słoiczka) koncentratu pomidorowego
  • sól, pieprz
  • parmezan, pecorino romano lub podobny ser – 2 łyżki startego

Ja jeszcze dodałem trochę grzybów shimeji i solirodu. Możecie dodać pieczarki, starkowaną marchew, koper włoski cienko pokrojony itd itd itd… Pamiętajcie tylko, że twarde warzywa – np seler korzeniowy – wymagają pokrojenia w cienkie paski lub starcia na tarce jarzynowej.

Ser nie jest konieczny, ale bardzo poprawia smak. Możecie też spróbować z małą ilością sera pleśniowego (niebieska pleśń jak Lazur, Bleu d’Auvergne, Gorgonzola, Danish Blue itp.)

Jak to zrobić ?

  1. Przygotuj składniki: warzywa posiekaj w paski lub plasterki, cebulę w kostkę, czosnek w plasterki
  2. Wstaw wodę na makaron i ugotuj go według przepisu na opakowaniu
  3. Podczas, gdy woda na makaron się gotuje – na patelni rozgrzej oliwę i wrzuć cebulę i czosnek, zmniejsz ogień i podsmaż, aż będzie przezroczysta
  4. Wrzuć pokrojone warzwa i zioła, posól i popieprz, smaż ok. 5-7 minut
  5. Wlej wino, zwiększ ogień i odparuj
  6. Dodaj koncentrat pomidorowy i wodę (zamiast tego możesz dać puszkę pomidorów pelati – obranych ze skórki – pokrojonych)
  7. Podsmaż ok. 2-3 minut, aż sos się zagęści. Spróbuj – może trzeba dosolić lub popieprzyć ?
  8. Na patelnię wrzuć makaron i wymieszaj.
  9. Na talerzu posyp to starkowanym serem.

Smacznego !

Wołowina duszona w sosie pieprzowym – Peposo dell’Impruneta

Wołowina duszona w sosie pieprzowym zachęciła mnie do wypróbowania tego przepisu, ponieważ stanowi połączenie smaku duszonego mięsa, kwasku pochodzącego od wina i zaostrzenia dużą ilością czarnego pieprzu. Moje przypuszczenia się sprawdziły – mięso jest mięciutkie, rozpada się pod widelcem, można je jeść z kaszą, ryżem, puree ziemniaczanym.

Do wykonania tego przepisu użyłem tańszej części wołowej – szpondra. Przepis pochodzi ze starych Włoch, gdzie w mieście Impruneta robotnicy wytwarzający terakotę przyrządzali je zostawiając mięso na noc w glinianych garnkach w ciepłych piecach do wypalania teraktory. Ponieważ mieli do dyspozycji często mniej świeże mięso używali dużej ilości pieprzu, aby było smaczniejsze. Ja polecam przyrządzić ze świeżej wołowiny : )

Wołowina duszona w sosie pieprzowym
Wołowina duszona w sosie pieprzowym

Składniki (na 2 osoby):

  • 2 duże kawałki szpondra wołowego (600-700g)
  • pół łyżki soli
  • 3 ząbki czosnku
  • 1 łyżka ziaren pieprzu
  • 2 liście laurowe
  • łyżeczka suszonego rozmarynu (może byc świeży)
  • kilka suszonych lub świeżych liści szałwii
  • 1 łyżeczka koncentratu pomidorowego
  • 0,5 litra czerwonego wina (wytrawne, półwytrawne)
  • ew. słodka śmietanka do sosu

Jak to zrobić ?

  1. Kawałki wołowiny natrzyj solą i zostaw na ok. 10 minut
  2. W moździerzu zgnieć czosnek (ew. przez praskę) i zmieszaj z koncentratem, natrzyj tym wołowinę
  3. Ziarna pieprzu pokrusz w moździerzu i obtocz w ich kawałki mięsa
  4. Mięso włóż do garnka kością do dołu, wrzuć liście, szałwię i rozmawyn i wlej wino (powinno prawie przykrywać mięso)
  5. Postaw na duży ogień i doprowadź do lekkiego zagotowania się.
  6. Przykryj, zmniejsz na ogień na mały i gotuj 1,5 godziny
  7. Potem gotuj jeszcze 1,5-2 godziny przewracając mięso. Gotuj, aż będzie miękkie przy sprawdzaniu widelcem
  8. Możesz zrobić sos do mięsa – wyjmij mięso i sos w garnku doprowadź do wrzenia, gotuj, że stanie się gęsty (będzie pokrywać łyżkę), dodaj słodką śmietanę. Uprzedzam, że sos jest bardzo pikantny – cały dodany pieprz jest właśnie w nim, więc polecam raczej użyć tej zalewy bez jej kondensowania.

Przepis pozyskałem z tej strony https://foodwishes.blogspot.com/2017/11/peposo-dellimpruneta-making-bad-beef.html

Dostosowałem do mniejszej porcji.

Restauracja Brocci Poznań

Restauracja Brocci Poznań to ciekawa kuchnia włoska, która stosunkowo niedawno pojawiła się na mapie. Mają dwie lokalizacje – na Nowowiejskiego i Kraszewskiego. Ja zostałem zaproszony w gronie poznańskich blogerów do lokalu na Nowowiejskiego na degustację obecnego menu (marzec 2018). Restauracja ma pomysł na wygląd i kuchnię, jest cenowo dostępna dla każdego. Dodatkowo ma obsługę na wynos, ładnie zrobiona na ich stronie internetowej. Zapraszam na relację.

 

Restauracja Brocci Poznań - wnętrze

Restauracja Brocci Poznań – wnętrze

Wygląd i obsługa

Na temat obsługi nie potrafię się wypowiedzieć, ponieważ to była kolacja dla grupy wyglądało to jednak dość sprawnie.

Lokal jest urządzony prosto, ale z gustem (nie jest to skandynawska asceza, ani europalety, za którymi nie przepadam). Stonowane, pastelowe kolory, bardzo czysto, trochę naturalnego drewna. Fajny pomysł na ścianę z talerzami. Dobre oświetlenie, ciepłe – dość intymnie, ale nie ciemno i nie trzeba się domyślać, co jest na talerzu. Wygląd potraw też jest częścią całego wrażenia smakowego. Muzyka sączy się z głośników – nieinwazyjna. Thumbs up, czyli kciuk w górę !

Restauracja Brocci Poznań - wnętrze

Restauracja Brocci Poznań – wnętrze

Restauracja Brocci Poznań - wnętrze

Restauracja Brocci Poznań – wnętrze

Restauracja Brocci Poznań - wnętrze

Restauracja Brocci Poznań – wnętrze

Zupa krem z pomidorów pelati

Restauracja Brocci Poznań - krem z pomidorów

Restauracja Brocci Poznań – krem z pomidorów

To niby prosta zupa, ale często średnio mi smakuje w restauracjach. W Brocci jest to wersja wegetariańska, z dodatkiem oliwy bazyliowej. Mi bardzo smakowała – nie za kwaśna, tylko naturalne smaki. Moja porcja była degustacyjna, ale chętnie zjadłbym więcej.

Restauracja Brocci Poznań - panini

Restauracja Brocci Poznań – panini

Do tego podano pyszne panini – jeszcze gorące, chrupiące, pachnące bułeczki.

Sałatki

To najtrudniejsza do oceny część kolacji. Dostaliśmy duże talerze do podziału i podejrzewam, że w indywidualnych porcjach są nieco inne proporcje składników. Dla mnie w tej wersji było za mało dressingu i smaku (smaki składników nie połączyły się). Były ciekawe dodatki – jak np. nasiona granatu w sałatce z łososiem. Smakował mi też musztardowy dressing w sałatce z burakiem, gorgonzolą i czerwoną kapusta oraz dressing mango w sałatce z krewetkami.

Składniki są świeże, pomysły ciekawe, efekt mnie nie zachwycił. Na pewno spróbuję to indywidualnie podczas następnej wizyty, żeby się przekonać.

Restauracja Brocci Poznań - sałatka salmone

Restauracja Brocci Poznań – sałatka salmone

Restauracja Brocci Poznań - sałatka martillo rosso

Restauracja Brocci Poznań – sałatka martillo rosso

Restauracja Brocci Poznań - sałatka cezar

Restauracja Brocci Poznań – sałatka cezar

Restauracja Brocci Poznań - sałatka gamberi con mango

Restauracja Brocci Poznań – sałatka gamberi con mango

Pizza

W Poznaniu jest tylko kilka miejsc, w których pizza bardzo mi smakowała (przynajmniej niektóre rodzaje) –  Forni Rossi, Tutti Santi. Znacznie więcej jest miejsc gdzie mi (często bardzo) nie smakowała, albo była taka sobie… Obie wcześniej wspomniane pizzerie mają bardzo mocne nastawienie na dobór składników (często specjalnie dla nich sprowadzanych z Włoch). W przypadku Brocci nie ma takiego akcentowania, a jednak….

Pizza mi naprawdę smakowała. Miała idealne, cienkie, chrupiące ciasto – jakie lubię. Poniżej parę słów o poszczególnych rodzajach. Najpierw te, które mi najbardziej przypadły do gustu.

Restauracja Brocci Poznań - pizza bianca

Restauracja Brocci Poznań – pizza bianca

Pizza biała (bez sosu pomidorowego) – z boczkiem i sadzonym jajkiem. Jednak najbardziej o smaku decydował ser, który był podstawą – lekko pikantny i dojrzały, wcale mi nie brakowało kwaśnego kontrastu pomidorowego.

Restauracja Brocci Poznań - pizza mascarpone

Restauracja Brocci Poznań – pizza mascarpone

Pizza z mascarpone miała dwa wspaniałe komponenty, które powodowały, że całość wsuwałem jak z taśmociągu – ser mascarpone (kremowy, tłusty smak) i mieszanka pieprzów, która dawała pikantność. Pomidory gdzieś pozostały w tle.

Restauracja Brocci Poznań - pizza wegańska melanzana

Restauracja Brocci Poznań – pizza wegańska melanzana

Trzecia pizza na podium – ku mojemu zdziwieniu – była wegańska, z grillowanym bakłażanem. Dobrze doprawiona, grillowany bakłażan daje niepowtarzalny smak. Do tego miała wegański ser (co dla mnie jest trochę dziwactwem tak jak marchewka z boczku), który naprawdę dobrze smakował. Chyba pierwszy raz w życiu jadłem wegański ser, ale na pizzy sprawdził się.

Restauracja Brocci Poznań - pizza prugna

Restauracja Brocci Poznań – pizza prugna

Pizza z wędzoną śliwką i boczkiem, po której spodziewałem się fajerwerków była ok, ale nie nadzwyczajna – to chyba kwestia proporcji składników. Może warto by było zrobić puree z tych śliwek i domieszać do sosu pomidorowego?

Na koniec druga pizza wegańska – tricolori, ale już mi się nie zmieściła 🙂 – trzeba było tez zostawić odrobinę miejsca na deser 🙂

Restauracja Brocci Poznań - pizza wegańska tricolori

Restauracja Brocci Poznań – pizza wegańska tricolori

Deser – mus z białej czekolady

Doskonałe zakończenie takiej kolacji – nie za duże, nie za słodkie, z kwaśnym i aromatycznym akcentem sosu z mango i chrupiącym ciasteczkiem. Ładnie podane, nie obciążające żołądka.

Restauracja Brocci Poznań - mouse bianca - mus z białej czekolady

Restauracja Brocci Poznań – mouse bianca – mus z białej czekolady

Z dań, które  były w karcie, a których nie spróbowałem były jeszcze gniocchi z warzywami i risotto. Niedługo restauracja będzie wyposażona w dodatkowy piec i w karcie pojawią się inne obiadowe dania – mięsne i rybne. Na pewno się tam jeszcze pojawię.

Ogony wołowe duszone – wolnowar

Ogony wołowe duszone to bardzo prosty przepis, zwłaszcza jesli masz wolnowar. To danie z gatunku „wrzuć do gara i zapomnij”. Mięso z ogonów jest smaczne, a na dodatek dzięki tej metodzie przygotowania bardzo miękkie. Sos ma smak wołowiny, lekko słodki od warzyw i lekko kwaskowy od wina i pomidorów. Ilość składników zredukowana do minimum. Możecie dodać swoje ulubione zioła. Jeśli nie masz wolnowaru to wstaw wraz z garnkiem do piekarnika elektrycznego na temperaturę 90 stopni.

Ogony wołowe duszone - wolnowar

Ogony wołowe duszone – wolnowar

Składniki:

  • ok 1,5kg ogonów wołowych podzielonych na kawałki
  • 1 cebula
  • 1 duża marchew lub 2 mniejsze
  • 2 ząbki czosnku
  • kilka gałązek natki pietruszki
  • 2-3 gałęzie naci selera
  • 400ml czerwonego, wytrawnego wina (obojętnie jakie, najtańsze)
  • 1-2 łyżki smalcu
  • 3 duże pomidory (ok 600-700g)
  • sól, pieprz

Jak to zrobić ?

  1. Rozgrzej smalec na patelni, obsmaż ogony ze wszystkich stron, włoż do wolnowara (bez tłuszczu z patelni)
  2. Cebulę obierz i pokrój w kostkę, marchewki w półplasterki (albo ćwierćplasterki jeśli większa), czosnek posiekaj
  3. Warzywa wrzuć do wolnowara, zalej winem, wsyp dużą szczyptę soli, włóż gałązki selera i pietruszki, włącz na wyższą temperaturę.
  4. Po ok 4 godzinach sparz pomidory i zdejmij skórkę, pokrój w kostkę. Sprawdż czy sos w wolnowarze jest wystarczająco słony. Jeśli nie to posól, popieprz i wrzuć pokrojone pomidory. Zmniejsz temperaturę na mniejszy stopień. Po 4 następnych godzinach… koniec 🙂

W trakcie gotowania wytwarza się mnóstwo sosu i tłuszczu, cały kolagen przechodzi do sosu i mięso się rozpada. Jeśłi danie jest zaej, schłodź, schowaj do lodówki i po ostygnięciu nadmiar tłuszczu można zebrac łyżką (ja tak zrobiłem), sos przyjmuje postać galarety.

Jeśli lubisz bardziej pikantne wersje możesz zaostrzyć ulubioną przyprawą, ale może to zabić smak mięsa. Można to jeść z chlebem, ryżem, makaronem…

Danie powstało na podstawie przepisu z blogu SiciliaSi!, który polecam.

SMACZNEGO !

Szparagi z makaronem i rukolą

Szparagi z makaronem i rukolą to proste danie, świetne na wiosnę – kiedy sezon szparagowy w pełni. Szybko się je przyrządza i zawsze się udaje. Możesz użyć do niego swój ulubiony rodzaj makaronu (ja użyłem razowe penne rigate), a także zioła (w moim przypadku to suszona natka kopru włoskiego, ale oregano lub swieża bazylia świetnie się sprawdzą). Najchętniej bym zjadł to danie z pecorino raomano, ale ten ser – tak jak parmezan – nie zawsze jest w mojej lodówce, użyłem polskiego ementalera, który ma tę zaletę, że się przyjemnie ciągnie 🙂 . Przepis dla każdego, można wykorzystać też zioła z ogrodu lub łaki – u mnie podagrycznik, mogą być sparzone pokrzywy, gwiazdnica, krwawnik….

Szparagi z makaronem i rukolą

Szparagi z makaronem i rukolą

Składniki (na 1 osobę):

  • pół pęczka białych szparagów
  • 75g makaronu
  • garść rukoli plus ew. inne zioła lub chwasty (ja dałem podagrycznik)
  • 1 duży lub 2 małe ząbki czosnku
  • 1 łyżeczka masła
  • 2 łyżeczki oliwy extra vergine
  • ew. zioła jak natka kopru włoskiego lub oregano
  • 70g żółtego sera, ja użyłem edamski, może być oczywiście parmezan lub pecorino romano
  • sól, pieprz

Gotujemy !

  1. Najpierw obierasz szparagi ze skórki, w rękach łamiesz je na 2 części – tyle ile zostanie od czubka – tyle jest świeże i miękkie. Dlatego najlepiej to danie zrobić zaraz po zakupie szparagów – najwięcej zostaje w ręce ! Pokrój je na kawałki 1-2 cm – takie, aby wygodnie było je jeść.
  2. Zagotuj osoloną wodę w osobnych garnkach na makaron i na szparagi. Szparagi możesz włożyć do zimnej wody. Po zagotowaniu wody ze szparagami gotuje je jeszcze 5 min.
  3. Po zagotowaniu wody na makaron wrzuć go do wrzątku i gotuje wg przepisu na opakowaniu.
  4. Podczas, kiedy makaron się gotuje umyj i posiekaj rukolę i zioła oraz starkuj ser na tarce jarzynowej, obierz czosnek. Jeśli masz suchy ser taki jak parmezan starkuj go na drobnej tarce.
  5. Odcedź szparagi i makaron – pora na wielki finał !
  6. Na patelni rozgrzej mało i oliwę, wrzuć czosnek przeciśnięty przez praskę, smaż ok. minuty (nie może zbrązowieć).
  7. Wrzuć rukolę, zioła, chwilę smaż, potem makaron, posól i popieprz, smaż i mieszaj całość ok. minuty. Wrzuć większość sera i smaż chwilę, aż zacznie się ciągnąć (Jesli masz parmezan lub pecorino wrzucasz dopiero na gotową potrawę na talerzu).
  8. Gotowe – można się delektować 🙂 Wrzuc na góre resztę sera i jedz jak najszybciej !

Smacznego !

Amici Miei Poznań ul. Rybaki 24 – owoce morza

Amici Miei Poznań to miejsce, o którym już pisałem przy okazji degustacji różnych dań włoskich. Prawdziwa kuchnia włoska z pasją. Tym razem spotkaliśmy sie na kolacji degustacyjnej z owocami morza – oczywiście w dzień, kiedy sa one najświeższe. Nie zamawialiśmy konkretnych dań – Mauro miał całkowita swobodę. Różnorodność na talerzach była wspaniała, tak jak sposoby przygotowania. Tych dań nie ma normalnie w karcie, bo ich przygotowanie zajmuje dużo czasu i nie wszystkie mogą zostać na nastepny dzień – potrzeba zdecydowanych klientów. Pokazuje jednak fantazję szefa i możliwości kuchni.

Zupa rybna z owocami morza

Zupa ta (zuppa di pesce) jest gotowana na wywarze rybnym, w który się wkłada owoce morza, warzywa, przyprawy. Jest ona lekka, w odróżnieniu od brodetto di pesce, gdzie daje się dużo rodzajów ryb i ma zupełnie inny smak. My mieliśmy w zupie małże, krewetki i kalmary. Była lekka, ale intensywna, nie za bardzo pomidorowa, świetnie zbalansowana, lekko pikantna. To jest najlepsza zupa rybna w stylu śródziemnomorskim, jaką w życiu jadłem (pomijam zupę węgierską i tajską). Niestety nie zostało nic zupy na wynos 🙁 .

Amici Miei Poznań - zupa rybna

Amici Miei Poznań – zupa rybna

 

Sałatka z owoców morza

Owoce morza – langustynki, małże (mule), kalmary, vongole, wszystko w towarzystwie marchewki, pietruszki i lekko kwaśnego sosu, na zimno. Uczta w grzebaniu się w tym rękami, obieraniu, wybieraniu i smakowaniu. Potem podano nam chusteczki nawilżające o zapachu cytrynowym. Wyjedliśmy co do okruszka.

Amici Miei Poznań - insalata frutti di mare

Amici Miei Poznań – insalata frutti di mare

Sałatka z ziemniaków i ośmiornicy

Bardziej konkretnym podparciem dla poprzedniej sałatki było to danie – ośmiornica marynowana 2 dni, ugotowana na mięciutko (jeśli myślicie, ze ośmiornica jest zawsze gumowa to jesteście w błędzie). Mauro tłumaczył na czym polegają różnice między typami ośmiornic – my mieliśmy typ mniejszy… Łagodne w smaku, lekko wyczuwalna kwaskowa marynata ośmiornicy.

Amici Miei Poznań - sałatka z ziemniaków i ośmiornicy

Amici Miei Poznań – sałatka z ziemniaków i ośmiornicy

Langustynki (scampi) w sosie pomidorowym

To było przepyszne ! Świetnie uduszone langustynki, nadcięte dla wygody obierania, w sosie z pomidorków koktajlowych, ziół, oliwy. Sam sos był nieprawdopdobnie smaczny, wylizywaliśmy go maczając gorącą, rozmarynową focaccię.

Amici Miei Poznań - lagustynki w sosie pomidorowym

Amici Miei Poznań – lagustynki w sosie pomidorowym

Przegrzebki z sosem cytrynowym

Małże były perfekcyjnie miękkie, sos lekko cytrynowy tak, aby nie zagłuszyć ich subtelnego smaku i… po prostu było ich dużo. Podjadałem z focaccią, maczając ją w sosie.

Amici Miei Poznań - przegrzebki

Amici Miei Poznań – przegrzebki

 

Małże faszerowane, zapiekane

Następne danie było na ciepło. Małże faszerowane mieszanką bułki tartej, pietruszki, pomidorów i sera. W zasadzie samego małża było niewiele, ale całość – zapieczona była bardzo smaczna – taki rodzaj kotlecika. Dużo bardziej syta niż normalne danie z owoców morza.

Amici Miei Poznań - małże faszerowane, zapiekane

Amici Miei Poznań – małże faszerowane, zapiekane

Małże duszone

Kiedy już się wydawało, że nic się nie zmieści – wjechały półmiski z małżami duszonymi – klasycznie, w towarzystwie pomidorów, czosnku, pietruszki. Najprostsze danie, ale bardzo smaczne. Zmieściło się :). Natomiast na deser już nikt się nie skusił…. 😉 . Lepiej mieli Ci, którzy mogli pić świeże, białe wino o bogatym, owocowym zapachu i lekko wytrawnym smaku.

Amici Miei Poznań - małże

Amici Miei Poznań – małże

Suplement- pasta carbonara

W tym samym tygodniu odwiedziłem jeszcze raz Amici Miei – w nadziei na posmakowanie świeżo smażonych małych rybek. Niestety pojawiłem się trochę za wcześnie. Zamówiłem więc znaną potrawę spoza karty czyli carbonarę. Mauro twierdzi, że dodawanie śmietany do carbonary to zbrodnia podobna do tego jakby do bigosu dodać rybę…

Spaghetti było ugotowane na świeżo, idealnie, w środku boczek, owczy ser i sos, który miał niesamowitą teksturę. Śmietana jest gładka, a ten sos był na języku lekko szorstki i lżejszy. Jak się zapytacie to może Mauro Wam zdradzi jak to się robi 😉 , a nie jest to takie banalne. Przyprawione świeżo zmielonym pieprzem. Do potrawy podają sól w młynku i oliwę aromatyzowaną czosnkiem i pepperoncino. Spróbowałem, ale naprawdę nie trzeba nic dodawać. Danie syte, smaczne, w bardzo przyzwoitej cenie. Zawsze możecie o nie poprosić, bo składniki na bieżąco dotepne są w kuchni.

Amici Miei Poznań - pasta carbonara

Amici Miei Poznań – pasta carbonara

Zajrzyjcie do Amici Miei, a najlepiej umówcie się z włascicielem na większa kolację. Przygotujcie się też na biesiadę w stylu włoskim – to nie jest fast food. Nasza kolacja trwała 3 godziny, na pierwsze danie trzeba też troche poczekać (w międzyczasie bruschetta…). To jest czas, kiedy niespiesznie mozna porozmawiać z przyjaciółmi (oraz szefem 🙂 ), spedzić czas urozmaicając go urokami jedzenia.

Makaron z młodym szpinakiem i marchewką

Makaron z młodym szpinakiem i marchewką to przepis na wiosenne danie, które jest zaskakująco smaczne, mimo swojej prostoty. Kluczem do sukcesu jest połączenie smaków – kwaśnej cytryny, słodkiej marchewki, soli. Całość podbita czosnkiem, ziołami i tłuszczem od serka marscapone. Ciekawe podkręcenie smaku daje starkowany, żółty, wędzony ser. Wszystko pachnie i rozpływa się w ustach. Udało mi się zrobić naprawdę smaczne danie wegetariańskie. Warto do niego użyć świeżych ziół, ale mogą być też suszone. Jeśli używacie szpinaku starszego – po zblanszowaniu trzeba będzie go pokroić w paski.

Przepis bierze udział w konkursie Barilla – zapraszam do głosowania na danie Piotr na http://barillacup.pl/zgloszenia/

Makaron z młodym szpinakiem i marchewką

Makaron z młodym szpinakiem i marchewką

składniki (na 2 osoby):

  • 160g makaronu (waga suchego)
  • 100 g młodych listków szpinaku
  • 10 młodych marchewek
  • 125g marscapone
  • mały pęczek tymianku
  • kilka gałązek estragonu
  • 2 łyżeczki masła klarowanego
  • 1 duży ząbek czosnku
  • mały kawałek wędzonego sera żółtego
  • pół cytryny
  • sól, pieprz
  • oliwa z oliwek

Przygotowanie wymaga chwili czasu, ale na dobry smak trzeba czasem poczekać. Głównie dotyczy to marchewki. Można ją przyrządzić dzień wcześniej. Ja na przykład upiekłem ją z innym warzywami korzeniowymi (młode ziemniaki, seler) i włożyłem do lodówki w zamkniętym pojemniku. Po przyrządzeniu danie też można zamknąć w pojemniku i odgrzać na następny dzień.

Jak to zrobić ?

  1. Obierz marchewki, połóż na blasze i papierze do pieczenia, polej oliwą z oliwek, posól i posyp listkami tymianku (część zachowaj), upiecz je przez godzinę w 180 stopniach.
  2. Szpinak opłucz w wodzie i blanszuj we wrzątku przez minutę.
  3. Wstaw wodę, a makaron i ugotuj go według przepisu na opakowaniu
  4. W czasie, gdy makaron się gotuje rozgrzej masło na patelni, wrzuć rozgnieciony czosnek, smaż ok. 10 sekund (nie może się przypalić), potem wrzuć szpinak i marchewkę, smaż 1-2 minuty
  5. Włóż serek marscapone, mieszaj, aż się rozpuści. Dodaj resztę listków tymianku, posiekany estragon, sól, pieprz do smaku. Smaż kilka minut, aż smaki się połączą.
  6. Spróbuj czy nie trzeba dodać soli czy pieprzu, wciśnij sok z cytryny.
  7. Podawaj od razu z gorącym makaronem posypane odrobiną starkowanego sera.

Mój przepis bierze udział w konkursie makaronu Barilla – głosujcie – pod tym linkiem !

Smacznego !

Makaron z ośmiornicą i pomidorami

Makaron z ośmiornicą i pomidorami to proste, lekkie danie na lato. Szczypta egzotyki, ale za bardzo ekstrawagancka. Danie robi się poniżej pół godziny, łącznie z gotowaniem wody – można je nawet przygotować dla niespodziewanych gości. Nie namawiam Was do kupowania surowej ośmiornicy, jej czyszczenia i przyrządzania. W tej chwili jest dużo możliwości kupienia małych i niezbyt drogich puszek z tą morską zwierzyną – w sam raz do makaronu. Ja kupiłem zestaw z tygodnia hiszpańskiego z Lidla.

Jako makaronu można użyć różnych form, lepiej sprawdzają się te dłuższe (spaghetti, bucatini, wstążki różnego rodzaju), ale świderki, czy rurki też będą dobre. Zachęcam też do użycia makaronu pełnoziarnistego – jest zdrowszy i ma ciekawszy smak. U mnie w szufladzie właśnie się skończył 😉 .

Makaron z ośmiornicą i pomidorami

Makaron z ośmiornicą i pomidorami

składniki (na 2 osoby):

  • 3 średnie pomidory
  • 1 mała cebula
  • kawałek pora (ok. 5 cm)
  • 2 duże ząbki czosnku
  • łyżeczka posiekanego świeżego lubczyku
  • 2 łyżeczki suszonego oregano
  • 150g makaronu (waga suchego)
  • 2 małe puszki ośmiornicy (po 80g)
  • sól, pieprz, płatki chilli
  • łyżka oliwy z oliwek
  • świeże zioła -bazylii, pietruszka, estragon

Jak to zrobić ?

  1. Obierz ze skóry pomidory – zagotuj wodę, wytnij szypułki, z drugiej strony natnij krzyż – po 20 sekundach we wrzątku wyjmij z wody i obierz.
  2. Pokrój cebulę w kostkę, pora w talarki, czosnek w cienki plastry, posiekaj lubczyk
  3. Zagotuj osoloną wodę na makaron – ja użyłem papardelle (a właściwie niemieckie Bandnudeln), ale mogą być świderki, spaghetti, penne itp. Wrzuć makaron
  4. Na patelni rozgrzej oliwę z oliwek (może być extra vergine, nie będziemy tego prażyć), wrzuć cebulę,por, czosnek i usmaż, aż będą przezroczyste
  5. Wrzuć pokrojone w kostkę pomidory, oregano, lubczyk, posól i popieprz. Niech pomidory trochę odparują, pomieszaj i posmakuj
  6. Na koniec wrzuć zawartość puszek, bez oleju, wymieszaj, możesz dodać chilli
  7. Na talerz wyłóż makaron, sos i posyp posiekanymi świeżymi ziołami

 

Restauracja Amici Miei, Poznań, ul. Rybaki 24/25

Restauracja Amici Miei, Poznań to szczególne miejsce, gdzie po raz pierwszy mogłem zaznać domowej, włoskiej gościnności. Nie jest to klasyczna recenzja, ponieważ niewiele spróbowałem dań z karty. Dla naszej grupy szef – Mauro zrobił wyjątkową ucztę dań z jego regionu (czyli rzymskich), których normalnie nie ma w karcie. Dania te wymagały dużej pracochłonności i czasu, tym bardziej były ciekawe. W zasadzie do pewnego stopnia każdy może sobie zamówić coś oryginalnego – jeśli tylko są składniki. Oczywiście nie należy liczyć na to, że przychodząc „z ulicy” dostaniemy danie, które przygotowuje się 3 godziny. Mauro jest bardzo sympatyczny, dobrze mówi po polsku, chętnie rozmawia i proponuje dania, albo ich wariacje, warto się go zapytać, co poleca. Restauracja bazuje na wybranych, dobrych składnikach, stąd to trochę wyższa półka cenowa.

Bruschetta i inne grzanki

Na przystawkę dostaliśmy grzanki na chlebie tostowym – bruschette z pomidorami koktajlowymi, pastę z czarnych oliwek, z karczochów oraz majonez truflowy z balsamico. Mi najbardziej przypadła do gustu bruschetta i pasta oliwkowa o zdecydowanym smaku.

Bruschetta - Amici Miei, Poznań

Bruschetta – Amici Miei, Poznań

Flaki w sosie pomidorowym

Przystawki nie były specjalnie porywające – ciekawe, ale całkiem standardowe. Czekaliśmy z ciekawością na to danie, które było zrobione specjalnie dla nas. Włoskie flaki pomimo, że podstawowy surowiec jest ten sam jak polski, nie są zupą, ale gulaszem, dość gęstym. Same żołądki są miękkie, nie tak gumowe jak w naszej zupie.

To danie było dla mnie królem wieczoru – dusi się je parę godzin, ma bardzo bogaty bukiet smaków – od słodkawych smaków pomidorów i marchewki, przez pikantność pepperoncino i sera owczego do świeżości mięty. Smaki te pojawiają się nie na raz, ale w pewnej kolejności. Obłędna kombinacja, resztkę dania wyjadłem jako deser 🙂 .

Flaki pomidorowe - Amici Miei, Poznań

Flaki pomidorowe – Amici Miei, Poznań

Ogony wołowe duszone i makaron z sosem

To danie było robione dla nas od rana – ogony duszą się ok. 5 godzin. W Polsce w restauracjach rzadko można je spotkać, właśnie ze względu na pracochłonność. Niejako przy okazji powstało drugie danie – czyli makaron rigatoni z sosem pomidorowym od duszonych ogonów.

Na ogonach nie ma zbyt dużo mięsa, ale jest ono smaczne, trzeba je jeść rękami, wydłubując mięso spomiędzy kości. Jest przesiąknięte pomidorowo-warzywnym sosem, lekko słodkawym, lekko kwaskowym.

Duszone ogony wołowe - Amici miei, Poznań

Duszone ogony wołowe – Amici miei, Poznań

Makaron był oczywiście dobrze ugotowany, gęsty sos go oblepiał,a starkowany ser Pecorino Romano zaostrzał smak. Dwa w jednym – przykład jak można wykorzystać dobrze składniki.

Rigatoni z sosem pomidorowym - Amici Miei, Poznań

Rigatoni z sosem pomidorowym – Amici Miei, Poznań

Deser – tiramisu

Na deser szczerze mówiąc nie miałem miejsca, ale skubnąłem od koleżanki tiramisu. Deser ten jadłem już w rożnych fantazyjnych formach – ta była jeszcze inna. Smaczny, nie za słodki, puszysty. Polecam !

Tiramisu - Amici Miei, Poznań

Tiramisu – Amici Miei, Poznań

Na pewno wybierzemy się jeszcze do tego lokalu na jakieś specjalne dania, mnie kuszą owoce morza, których jest tam duży wybór – najlepiej przyjść na nie w środę.

Pizzeria Tutti Santi, Poznań, Ogrodowa 10 – degustacja blogerska

Po raz pierwszy zjadłem w Poznaniu pizzę która mi smakowała ! Ten wpis to coś pomiędzy recenzją lokalu i wydarzeniem kulinarnym – miałem okazję spróbować pizzy, ale nie miałem okazji doświadczyć standardowej obsługi. Na pewno odwiedzę jeszcze ten lokal jako klient, więc wtedy dopiszę PS… Lokal mieści się w Poznaniu przy ulicy Ogrodowej 10, więc w miejscu, gdzie mieściła się niegdyś ambitna restauracja Alexander. Tamta restauracja była tez włoska, ale wnętrze przebudowano, otwierając kuchnię i robiąc więcej przestrzeni. Dodatkowo są stoliki na zewnątrz.

Dzięki uprzejmości właścicieli i franczyzodawców była rzadka okazja zapoznania się z filozofią lokalu, porozmawiania z chefem i sprawdzenia z jakich składników robią potrawy. Pan Sergiusz zna historię pizzy, skąd się wzięły nazwy najpopularniejszych pizz, wie wszystko o składnikach i regionach, w których są wytwarzane.

Tutti Santi (czyli Wszyscy Święci, którzy zresztą znajdują się na ścianach pizzerii w postaci kopii starych rycin) jest siecią pizzerii zakładanych przez Valerio Valle, mistrza Włoch w pizzy klasycznej. Valerio jest bezkompromisowy w krzewieniu włoskiej kultury kulinarnej i przykłada dużą wagę zarówno do surowców, jak i przeszkolenia personelu – od pizzaiolo (czyli kucharza wytwarzającego pizzę), przez właściciela (który też musi potrafić zrobić pizzę), aż po kelnerów.

Pizza Rucola - Pizzeria Tutti Santi, Poznań

Pizza Rucola – Tutti Santi, Poznań, w tle mąka 5 Stagioni, z której robiona jest pizza

W Tutti Santi nie znajdziecie zatem w pizzy mąki tortowej typ 450, ani przypadkowego starkowanego wyrobu seropodobnego. Używają dobrych, włoskich składników – przede wszystkim mąki, pomidorów, wędlin, sera, w tym mozarelli bawolej. Do wyjątków polskich należą cebula, pieczarki, woda oczywiście. Może się Wam wydawać, że z tego powodu pizza będzie 3 razy droższa – otóż nie – ceny są w granicach średnich miejskich. Na dodatek pizzę można kupować w kawałkach (1/4 całej) – czyli można posmakować podczas jednej wizyty różnych wersji.

Pizzeria Tutti Santi, Poznań - włoskie produkty do pizzy

Tutti Santi, Poznań – włoskie produkty do pizzy – mąka 5 Stagioni, mozzarella di Bufala, Bresaola, pancetta

Najważniejsze dla mnie jest, że Ci ludzie – właściciele, a przede wszystkich chef – Sergiusz Urbaniak – kochają to, co robią, mają pasję, chcą się rozwijać…. Do tego stopnia, że mają ambicje wystawiać reprezentacje Polski w mistrzostwach świata w pizzy, w tym akrobacji pizzerskiej (do tej pory zdobyli trzecie miejsce – i to nie mając w składzie Włochów !). Pan Sergiusz opowiadał tez nam o planach rozwojowych, m.in. od września chcą wprowadzić pizzę „z metra” – specjalny rodzaj pieczony na długim cieście, krojony na kawałki. Do tego sprowadzili specjalny piec.

Teraz jedzenie 🙂

Pizza Abruzja

Przede wszystkim we wszystkich pizzach jest dobre ciasto – to jest w zasadzie w pizzy najważniejsze – cienkie, chrupkie, z fantastyczną, szortską powierzchnią od dodatku semoliny. Dla mnie – ideał. Dodatkami na pizzy można zaczarować, ale ciasto musi się samo obronić. Ta pizza ma dodatek włoskiego boczku – pancetty, mozarelli bawolej (bardzo tłuste, o pełnym smaku) i sera pecorino.

Pizza Abruzja-Pizzeria  Tutti Santi, Poznań

Pizza Abruzja- Tutti Santi, Poznań

Pizza Margherita

Ulubiona pizza pizzaioli – ma miminum dodatków i można na niej rozpoznać jakość ciasta i sosu pomidorowego. Do tego świeża bazylia.

Pizza Margherita- Pizzeria Tutti Santi, Poznań

Pizza Margherita- Tutti Santi, Poznań

Pizza Santa Rita

Pierwszy raz jadłem pizze sporządzoną w ten sposób – najpierw piecze się spód, potem nakłada składniki na wierzch. Efekt jest taki, że spód jest super chrupiący, a składniki świeże – nie zwiędniete poprzez przypiekanie. Zawiera pomidory zapieczone wcześniej z oliwą, szynkę prosciutto crudo, mozarellę bawolą i świeżą bazylię. Dla mnie nr 2 tej wizyty – koniecznie spróbujcie.

Pizza Santa Rita -Pizzeria  Tutti Santi, Poznań

Pizza Santa Rita – Tutti Santi, Poznań

Pizza San Giuseppe

Obłęd smakowy ! Całości smaku nadają dojrzewająca polędwica – Bresaolo i prawdziwki. Niesamowity bukiet smaków – mięsno – grzybowy. Dla mnie absolutny hit i nr 1 ! Musisz tego spróbować ! Niestety nie mam zdjęcia, bo zniknęła w mgnieniu oka…

 

Oprócz tego mielismy jeszcze okazję degustować Pizza Rucola- ze świeżą rukolą (mnóstwem świeżej rukoli…) i San Antonio – pikantna, z pikantnym, włoskim salami. Bardzo dobra, zjadłem 3 porcje 🙂

Oprócz pizzy serwują równiez kilka sałatek, focaccię (bierzcie w ciemno) i oliwy smakowe (polecam!). Jest także lasagne, ale należy na nią przyjść wcześnie, ponieważ sos jest robiony na świeżo i jak się skończy danego dnia to nie jest już odmrażany, dorabiany czy odgrzewany…

Oprócz restauracji funkcjonuje jeszcze mini-sklepik, gdzie można kupić włoskie produkty dobrej jakości, w tym moją ukochaną cipollini boretano. Lubię ten koncept, sam pracowałem w restauracji połączonej z delikatesami, gdzie przyrządzaliśmy dania z użyciem świetnych produktów ze sklepu. Z radością patrzyłem na klientów, którzy otwierali szeroko oczy próbują po raz pierwszy w życiu świeżo wypieczonego chleba z olejem z pesetek dyni i solą – nic więcej im do szczęścia nie było trzeba :).

Pizzeria Tutti Santi, Poznań, Wielkopolscy Blogerzy - zdj. www.grazynagotuje.pl

Tutti Santi, Poznań, Wielkopolscy Blogerzy – zdj. www.grazynagotuje.pl

Pizzeria Tutti Santi, Poznań, Ogrodowa 10, włoskie produkty do kupienia

Tutti Santi, Poznań, Ogrodowa 10, włoskie produkty do kupienia

Czy powrócę tam ? Na pewno. Mam duży szacunek do tych ludzi, ich pasji i znajomości kuchni. Chętnie spróbuję wszystkich rodzajów pizzy i innych propozycji. Na dodatek menu będzie się wzbogacać, więc pojawią się nowe pozycje. Uruchomią też dowóz, w pewnym obszarze. Byłem tam w czwartek po południu i prawie wszystki stoliki były zajęte, więc może lepiej zarezerwować miejsce… trzymam kciuki za chefa Sergiusza i koncept prawdziwej, nieoszukanej pizzy.

Zapraszam też do przeczytania relacji innych blogerów – Grażyna Gotuje i Eweliny z Przy Kubku Kawy.